Kangurowanie to nie tylko modne słowo. Obecnie kangurowanie cieszy się ogromną popularnością na oddziałach dla wcześniaków, oddziałach noworodkowych i w domowych zaciszach.
Zalety kangurowania są zbyt duże, aby je móc ignorować, dlatego zachęcamy do stosowania tego prostego, najlepszego i najbardziej naturalnego sposobu opieki nad noworodkiem/niemowlakiem, podczas którego cały czas znajduje się ono w bezpośrednim kontakcie fizycznym z rodzicem – w kontakcie goła skóra do gołej skóry (kontakt skóra do skóry - SDS).
Ludzki noworodek, nawet ten donoszony, rodzi się niedojrzały i całkowicie zależny od innych. Nie potrafi się sam ogrzać, pożywić, schronić przed niebezpieczeństwem. Między innymi dlatego potrzebuje bezpiecznego miejsca, w którym mógłby spokojnie rosnąć i rozwijać się. Takim idealnym miejscem jest macica mamy. Jednak, kiedy już się urodziło, to naturalnym środowiskiem do życia staje się jej ciało. Środowisko to jest wyjątkowe, bo właśnie w takich okolicznościach są zaspokajane podstawowe fizyczne i emocjonalne potrzeby dziecka, a dzięki temu wszystkie struktury mózgu maleństwa mogą dalej spokojnie dojrzewać. Ma tam swobodny dostęp do najlepszego baru mlecznego na świecie - do maminej piersi, jest mu ciepło, dobrze i czuje się bezpieczne, bo poznaje jej głos, zapach i słyszy bicie serca.
Oczywiście kangurowanie jest też wspaniałym darem ojca dla swojego Maleństwa. To podczas kangurowania tworzy się najpiękniejsza ich więź.
Kangurując się, czy to w szpitalu czy w domu, spędza się na tej czynności godzinę i dłużej. Czasem wielokrotnie w ciągu doby. Jest to wystarczająca ilość czasu, aby w ciałach i umysłach dorosłych i dzieci zaczęły zachodzić pewne pozytywne zmiany, chociaż nie zawsze widoczne gołym okiem i nie zawsze mierzalne od razu. Udowodnione naukowo korzyści płynące z kontaktu ciało do ciała mnożną się szybciej niż przypuszczano.
Korzyści, które mogą przekonać nieprzekonanych, że warto:
- Im więcej tego kontaktu, tym większe prawdopodobieństwo, uczuć takich jak miłość, radość, szczęście, przywiązanie.
- Kangurowanie ułatwia nawiązanie, a potem umocnienie więzi ze swoim dzieckiem, co jest bardzo ważne, bo nie zawsze po porodzie i nie każdemu przychodzi to tak naturalnie, jakby się mogło wydawać.
- Rodzice, którzy kangurują mają w sobie mnóstwo wrażliwości, lepiej rozpoznają i reagują na fizyczne i emocjonalne potrzeby dziecka. Są bardziej pewni siebie i swoich rodzicielskich kompetencji, są mniej zestresowani, mają lepszy nastrój, rzadziej chorują na depresję.
- Kangurujące mamy mają większe szanse na udane rozpoczęcie karmienia piersią, dłużej wyłącznie karmią piersią i w ogóle dłużej karmią, co jest bardzo ważne dlatego, że mleko mamy jest optymalnym i najlepszym sposobem żywienia dzieci.
- Czuły kontakt fizyczny potrzebny jest każdemu człowiekowi, niezależnie od płci i wieku. U noworodka dotyk jest bardzo ważny dla rozwoju mózgu.
- Fizyczny kontakt z mamą/tatą redukuje napięcie, stres, stabilizuje czynności życiowe – wycisza się oddech, serce zwalnia.
- Kontakt z ciałem rodzica jest gwarancją, że dziecku jest cieplutko.
- Przytulanie daje idealne warunki dla spokojnego, bezpiecznego snu, który przyspiesza dojrzewanie układu nerwowego.
- Dzieci, które są regularnie kangurowane rzadziej i krócej płaczą i częściej się uśmiechają.
- Łatwy dostęp do maminej piersi, spokojniejsze dziecko, stabilniejsze przyrosty masy ciała, zmniejsza się ryzyko zakażeń czy chorób układu oddechowego.
- Kangurowane dzieci rzadziej chorują także później - w wieku 6 czy 9 miesięcy.
- Dzieci starsze, które miały intensywny kontakt fizyczny z matką w okresie noworodkowym i niemowlęcym spokojniej śpią, lepiej radzą sobie ze stresem, mają lepiej rozwinięte zdolności poznawcze, a ich autonomiczny układ nerwowy jest dojrzalszy.
Opracowanie: mgr Beata Kubok